[ad_1]
به گزارش گروه اجتماعی دانشو ، علیرضا استگماتی در صدمین سالگرد کشف انسولین افزود: “در حال حاضر شاهد شیوع بالای دیابت در کشور هستیم ، بنابراین اگر امروز به دیابتی ها به عنوان یک کشور نگاه کنیم ، ایران بعد از هند و چین. این سومین کشور جهان خواهد بود.
وی اظهار داشت: طبق مطالعه ای كه در ایران انجام شده است ، فقط 20٪ مردم به سه هدف كنترل قند خون ، فشار خون و چربی دست یافته اند و وضعیت دنیا از ایران و بسیاری از كشورهای پیشرفته بهتر نیست. کشورها ، آمار و ارقام این حدود 20 تا 25 درصد است.
وی با بیان اینکه “دیابت یک بیماری مزمن مادام العمر است که به دلیل افزایش قند خون در فرد دیابتی ، تمام جنبه های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می دهد ،” با مصرف هر نوع غذا و حتی فعالیت بدنی تغییر می کند و این پیچیدگی این مسئله را نشان می دهد. بیماری و به عنوان مثال ، در یک فرد مبتلا به آسم ، که همچنین یک بیماری مزمن است ، فقط مربوط به فعالیت بدنی است و نه رژیم غذایی بیمار.
این متخصص غدد غدد گفت: چالش اصلی برای کنترل دیابت ، در دسترس قرار دادن دارو و آموزش استفاده از آن به ویژه انسولین که داروی تزریقی است و استفاده از آن است. برای درمان بیماری های مزمن مانند دیابت بسیار مهم است ، بنابراین ما به دسترسی بیشتر به قرص های خوراکی ، انسولین های تزریقی و روش های درمانی مانند قلم انسولین ، گلوکومتر و CGM نیاز داریم.
به گفته وی ، یک فرد مبتلا به دیابت حداکثر سه تا چهار ساعت در سال را در ارتباط با پزشک خود صرف می کند ، در حالی که ده ها هزار نفر دیگر باید در مورد مدیریت بیماری تصمیم بگیرند ، به عنوان مثال ، برخی مطالعات نشان می دهد که یک بیمار مبتلا به دیابت گاهی روزانه است و اگر در این مورد آموزش نبیند ، خودش نمی تواند بیماری را به درستی مدیریت کند. بحث آموزش بیماران دیابتی بسیار مهم است و این موضوع خارج از وظایف و مسئولیتهای پزشکان است ، زیرا انتقال این مقدار اطلاعات به بیمار در مدت زمان کوتاه امکان پذیر نیست.
وی گفت: بنابراین ، یکی از مهمترین مباحث مدیریتی در این زمینه ، آموزش است.
استقامت گفت که شرکت های بیمه باید آموزش و پرورش را تحت پوشش قرار دهند ، افزود: “برای انجام مدیریت صحیح دیابت ، باید به بیماران ، خانواده ها ، جامعه ، پزشکان و دسترسی به ابزار پزشکی و داروهای مدرن را آموزش دهیم.” برای دستیابی به این هدف ، ما نیاز به حاکمیت عمومی ، که فقط با کمک سازمانهای غیردولتی و خود مردم و مدیریت عالی از دولت امکان پذیر است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: یکی از مسئولیت های دولت ها در برابر بیماری های مزمن کاهش هزینه های بیماران و کمک به ارتقا standard سطح زندگی آنها است و هزینه های انجام شده در بحث درمان نوعی سرمایه گذاری است.
وی گفت: “تصور اینکه داروهای ارزان قیمت بهترین داروها هستند ، کار اشتباهی است ، شما نباید کیفیت را فدای قیمت دارو و درمان کنید”. البته طبیعی است که رقابت به شکست انحصار و تعدیل قیمت کمک می کند ، اما ما معتقدیم که مراجعه به درمان استاندارد و استفاده از داروهای جدید و مطابق با فناوری روز باید معیار اصلی اقدامات درمانی باشد ، و نه فقط استفاده از داروهای ارزان قیمت بنابراین ، در این راستا ، سازمان غذا و دارو باید مدیریت خود را در این روند افزایش دهد و با ایجاد زیرساخت های علمی ، رقابت سالم را در بازار دارو ایجاد كند تا بیماران بتوانند از محصولات با كیفیت مطابق با علم روز برخوردار شوند.
وی در بخش دیگری از جلسه به اهمیت انسولین درمانی در درمان دیابت اشاره کرد و در مورد پیشرفت و تغییراتی که طی صد سال گذشته در تولید و توسعه انسولین رخ داده صحبت کرد و افزود: با ورود انسان انسولین ها در سال 1982 و جایگزینی آنها با انسولین های حیوانی انقلابی در این زمینه ایجاد کرد ، زیرا آلرژی و خلوص انسولین های اولیه بسیار مشکل ساز بودند. همچنین در سال 2000 با معرفی انسولین های آنالوگ و تولید قلم انسولین انقلابی در درمان دیابت ایجاد کرد و به بیماران عوارض جانبی کمتری ، انتقال راحت تر ، دقت بیشتر و درد کمتر هنگام تزریق داد.
وی ادامه داد: البته این انقلاب در جنبه های مختلف فناوری ادامه داشته است ، در حالی که در سال های اخیر ، با ظهور نسل جدید انسولین های پایه ، مدیریت دیابت دستخوش تغییر اساسی شده است زیرا انسولین اساسی نسل جدید باعث کاهش هیپوگلیسمی و کاهش قند خون می شود. “استفاده آسانتر همچنین کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشیده است.
وی با تشریح دیدگاه انسولین درمانی گفت: “ما برای آزادی در درمان دیابت به یك تا دو دهه زمان نیاز داریم.” پس از این دوره ، چندین روش درمانی از جمله انسولین های هوشمند ، انسولین های خوراکی و تکمیل دستگاه CGM به درمان دیابت کمک می کند. البته ، در زمینه کنترل دیابت در سطح جهانی پیشرفت کاملی حاصل شده است و برای تکمیل تحقیقات و تعادل هزینه ها به زمان نیاز داریم ، زیرا حتی پرداخت هزینه های فعلی فراتر از توان بسیاری از بیماران است ، بنابراین کشور باید با درمان های کلاس جهانی و ابزارهای دیجیتالی که به بیماران در مدیریت صحیح بیماری کمک می کند.
[ad_2]